Ιταλική γιορτή

Ιστορικές πληροφορίες

Κάθε έτος στις 2 Ιουνίου τελείται η Γιορτή της Ιταλικής Δημοκρατίας.

Σε αυτή την ημερομηνία η Ιταλία θυμάται το δημοψήφισμα της 2 και 3 Ιουνίου 1946 με το οποίο οι Ιταλοί πολίτες κληθήκαν να αποφασίσουν ποια μορφή Κυβέρνησης θα ήθελαν να δώσουν στη Χωρά (Μοναρχία η Δημοκρατία) μετά από την πτώση του φασιστικού καθεστώτος. Σαν αποτέλεσμα η Ιταλία έγινε μια Δημοκρατία και οi Savo­ia εξοριστήκαν.

Επί της ευκαιρίας της κυριότερης Εθνικής Πολιτικής Ιταλικής Γιορτής
Συναντιόμαστε:

Τέταρτη 9 Ιουνίου 2010 και ώρα 9 μ.μ.
στο Εστιατόριο “Papi”
οδός 28 Οκτωβρίου – Παραλία Ροιτικα.

για “μια οινογαστρονομική μουσική βραδιά”

με διαφορά εδέσματα και ένα Ιταλικό πιάτο: “λαζάνια με κιμά και χορταρικά: μελιτζάνες και κολοκυθάκια”.


Θα θέλατε να μάθετε τη ΣΥΝΤΑΓΗ

και ότι…

Έλληνες και Ρωμαίοι ονόμαζαν λαζάνια κάποια ζυμαρικά κομμένα σε τετράγωνα, μαγειρεμένα στην κατσαρόλα η πάνω στην σχάρα και καρυκευμένα η γεμισμένα με όσπρια και τυρί.
Η ονομασία αυτού του πιάτου που δεν έμοιαζε καθόλου με τα σημερινά λαζάνια προερχόταν από την ελληνική λέξη «λαζανα»(τρίποδας της κουζίνας) και από τη λατινική “lasanum”(βάζο, δοχείο).
Στο ΧΙV αιώνα ο κ. Fran­ce­sco Zam­bri­ni (1810/1887)περιγράφει, στο δικό του βιβλίο μαγειρικής μια συνταγή με λαζάνια που προβλέπει στρώσεις ζυμάρι εναλλασσόμενες με στρώσεις τυριού.
Η φήμη των λαζανιών διαδίδεται από μερικά εστιατόρια της πόλης Μπολόνια που τα έκαναν γνωστά στην πελατεία τους στις αρχές του προηγουμένου αιώνα, μέχρι όταν το 1935 ο κ. Pao­lo Monel­li σφράγισε οριστικά την επιτυχία τους αναφέροντας τα στο βιβλίο του «Ο περιπλανώμενος καλοφαγάς».
Η Ιταλική Ακαδημία Μαγειρικής, αφού εξέτασε προσεκτικά όλες τις συνταγές, κατέθεσε στο Εμπορικό Επιμελητήριο της Μπολόνια, την γνησία συνταγή των λαζανιών.
Κρίνοντας από την προετοιμασία και από τις θερμίδες αυτό το πιάτο είναι η πεμπτουσία της παραδοσιακής κουζίνας της Μπολόνια 

Η μελιτζάνα είναι ένα φυτό της οικογένειας των Σολανοειδων στην οποία ανήκουν και η πατάτα, η ντομάτα και ο καπνός κτλ.
Κατάγεται από τις Ινδίες και την έφεραν στην Ευρώπη οι Άραβες. Στο Μεσαίωνα η μελιτζάνα θεωρείτο δηλητηριώδες και βλαβερό φυτό, πράγματι το όνομα προέρχεται από τον όρο “mela insa­na” o “mal­sa­na” (μήλο που βλάπτει την υγεία)
Από το ΧVΙΙΙ αιώνα όμως η μελιτζάνα άρχισε να διαψεύσει, με την αρίστη γεύση της όλους τους μύθους και άρχισε να τιμάται σε όλα τα τραπέζια ειδικά σε εκείνα της Μεσογειακής ακτής .

Κολοκυθάκια και κολοκυθιά ανήκουν στην οικογένεια των Κολοκυθοειδων. Κατάγονται από την βόριο-κεντρική Αμερική, ήδη γνωστά και καλλιεργημένα εδώ και χιλιετίες στην Ασία, στην Αφρική και σε όλη την Λεκάνη της Μεσογείου.
Στην Ευρώπη υπήρχε ένα από τα πρώτα λαχανικά μαζί με τη ντομάτα που εισήχθη από το Νέο Κόσμο.
Ήδη από τα μέση του 1500 υπάρχουν πολλά κείμενα που μιλάνε για κολοκυθιά και κολοκυθάκια, για τα συστήματα καλλιέργειας και συγκομιδής τους, και για τις φαρμακευτικές ιδιότητες τους.
Ίσως για το σχήμα, ίσως για την υγρότητα, ίσως για το παλιό έθιμο να τα αδειάζουν και τα χρησιμοποιούν σαν δοχείο, οι αναλογίες ανάμεσα ‘κολοκύθι’ και’ κεφάλι’ είναι ειρωνικές εκφράσεις: ‘δεν έχει αλάτι στο κολοκύθι’ (έχει λίγο μυαλό) η ‘μεγάλο κολοκύθι’ (αργόστροφος)

Ευχαριστούμε θερμά η κ.α Φιλομένα, ιδιοκτήτρια του Εστιατόριου «Papi & filo» και το σεφ Car­lo Geno­ve­se για την υποστήριξη και τη συνεργασία Του

Καταχωρήθηκε στην κατηγορία/ες: Carlo Genovese, Εκδηλώσεις – Ετικέτες: , .